Ernest John Moeran (1894-1950)
«Δεν υπάρχει Βρετανός συνθέτης από τον οποίο να περιμένουμε με μεγαλύτερη σιγουριά δουλειά ήχου και διαρκούς ποιότητας τα επόμενα δέκα χρόνια παρά από τον Jack Moeran· σίγουρα δεν υπάρχει κανένας σύγχρονός του που έχει πετύχει τόσα πολλά»
Peter Warlock
Συγγραφέας, κριτικός, συνθέτης
Άγγλος συνθέτης ιρλανδικής καταγωγής
O Moeran γεννιέται στο προάστιο Heston της ιστορικής κομητείας του Midllesex στη νοτιοανατολική Αγγλία. Ο πατέρας του είναι ιερέας και η μητέρα του ταλαντούχα πιανίστα και τραγουδίστρια με την οποία αρχίζει τα μαθήματα μουσικής από τα πέντε του χρόνια. Σύντομα εγγράφεται στο Uppingham Schoolόπου σπουδάζει βιολί και πιάνο σε επίπεδο που να μπορεί να συμμετέχει σε συναυλίες μουσικής δωματίου. Στα δεκαεννέα του χρόνια αρχίζει τη φοίτησή του στο Βασιλικό Κολλέγιο της Μουσικής στο Λονδίνο στο πιάνο και στη σύνθεση και γίνεται μέλος της Μουσικής Λέσχης της Οξφόρδης και του Κέμπριτζ. Με το ξέσπασμα του Α Παγκοσμίου Πολέμου διακόπτει, χωρίς να εγκαταλείψει τις μουσικές του σπουδές και συλλέγει λαϊκή μουσική. Κατά τη διάρκεια μιας μάχης δέχεται σοβαρό τραυματισμό στο κεφάλι που απαιτεί χειρουργική επέμβαση.
Μετά το τέλος του πολέμου ο Moeranεπιστρέφει στην Αγγλία όπου διδάσκει για λίγο στο πρώτο του σχολείο. Στις συνθέσεις αυτής της περιόδου υπάρχουν στοιχεία ιρλανδικά, της αγροτικής Αγγλίας και του πρώτου του δασκάλου μετά τη μητέρα του. Η μουσική λέσχη στην οποία είναι μέλος προωθεί τα έργα του και σιγά σιγά καθιερώνεται ως συνθέτης. Τα πρώτα ορχηστρικά του φαίνεται να είναι επηρεασμένα από τους συνθέτες Delius και VaughamWilliams, αλλά παρουσιάζουν έντονα και το προσωπικό του στυλ.
Καθώς η φήμη του μεγαλώνει, κάνει σημαντικές γνωριμίες και φιλίες με εξέχοντα πρόσωπα της μουσικής σκηνής όπως HamiltonHarty, Peter Warlock και άλλους. Η φιλία που αναπτύσσει με τον Warlock και τον Collins είναι βαθειά ώστε αποφασίζουν να νοικιάσουν ένα εξοχικό σπίτι και να συγκατοικήσουν. Προσελκύουν πολλούς πολίτες από τον μουσικό και καλλιτεχνικό κόσμο και σύντομα το εξοχικό γίνεται γνωστό ως κέντρο για ξέφρενα πάρτι και άλλες υπερβολές, που περιελάμβαναν βαριά ποτά. Η υπερβολική κατανάλωση αλκοολούχων ποτών φαινόταν να έχει μικρή επίδραση στον Warlock, ο οποίος συνεχίζει να εργάζεται παραγωγικά, αλλά το αντίθετο ισχύει για τον Moeran, του οποίου η δημιουργικότητα αρχίζεισύντομα να υποφέρει. Η συνθετική του παραγωγή μειώνεται και τελικά σταματά εντελώς, εγκαταλείπει τη μουσική σκηνή του Λονδίνου, παύοντας να παρακολουθεί τη μουσική λέσχη της Οξφόρδης και του Κέμπριτζ. Η συγκατοίκηση διαρκεί τρία χρόνια μέσα στα οποία γράφτηκαν έργα με ιδιαίτερη αξία και σημασία. Ο Moeran φεύγει από το εξοχικό σπίτι το 1928, αλλά οι συνέπειες του αλκοολισμού παραμένουν. Επισκέπτεται με τονWarlock και άλλους φίλους τη Γαλλία, φαινομενικά για να συναντήσει τον Delius. Το ταξίδι καταλήγει σε μεθυσμένο φαγοπότι, κατά τη διάρκεια του οποίου ο Moeran λιποθυμά στο δρόμο. Όταν ο Warlock πεθαίνει τον Δεκέμβριο του 1930, πιθανότατα από αλκοολισμό, ο Moeran είναι συντετριμμένος. Μετά από αυτό επιστρέφει στο πατρικό σπίτι με τους γονείς του προσπαθώντας να ανασυνταχθεί.
Τα επόμενα χρόνια ακολουθεί μια πλανόδια ζωή, μένοντας σε σπίτια φίλων. Ωστόσο, αρχίζει να ενδιαφέρεται περισσότερο για τις ιρλανδικές ρίζες του και ζει αρκετό καιρό σε ένα εξοχικό σπίτι στο Kenmare όπου έγινε μια πολύ γνωστή και δημοφιλής φιγούρα. Η ειρήνη που βρίσκειστην επαρχία της Ιρλανδίας τον εμπνέει όλο και περισσότερο. Εν μέσω αυτής της ανερχόμενης δημιουργικότητας, ο Moeran συνεχίζει να αντιμετωπίσει προβλήματα με τον αλκοολισμό.
Γνωρίζεται με την τσελίστα Peers Coetmoreκαι μετά από δεκαπέντε χρόνια γνωριμίας και σχέσης παντρεύονται. Ο γάμος διαρκεί περίπου πέντε μόνο χρόνια λόγω του αλοκοολισμού του συνθέτη και της φιλοδοξίας της Peers για καριέρα. Μετά από τον χωρισμό αρχίζει θεραπεία αποτοξίνωσης.
Το Δεκέμβριο 1950, κατά τη διάρκεια μιας σφοδρής χειμερινής καταιγίδας, ο Moeran βαδίζει κατά μήκος της προβλήτας στο Kenmare και πέφτει στο νερό. Το σώμα του ανασύρεται. Στην αρχή θεωρήθηκε ότι είχε πνιγεί, πιθανώς πράξη αυτοκτονίας, αλλά τα ιατρικά στοιχεία έδειχναν ότι είχε υποστεί εγκεφαλική αιμορραγία και είχε πεθάνει πριν πέσει στο νερό. Είναι θαμμένος στην αυλή της εκκλησίας στο Kenmare.
Ο Moeran ήταν ικανός να μεταφέρει ένα ευρύ φάσμα συναισθημάτων μέσω της μουσικής του και δεν φοβόταν να γράφει με πιο σκοτεινό και σκληρό ιδίωμα όταν του ταίριαζε. Το στυλ του είναι συντηρητικό αλλά ιδιαίτερα λυρικό. Ενδιαφερόταν πολύ για τη «λαϊκή» μουσική και χρησιμοποίησε μια εκτενή συλλογή τραγουδιών από το Norfolk ως μέρος του δημιουργικού του υλικού. Έκανε επίσης μεγάλη χρήση της ιρλανδικής μουσικής. Το υλικό του Norfolk μπορεί να γίνει αισθητό στα έργα πιάνου των αρχών της δεκαετίας του 1920. Η ιρλανδική επιρροή φαίνεται στο δεύτερο μέρος του Κοντσέρτου για βιολί και ακόμη περισσότερο στο δεύτερο μέρος του Κουαρτέτου Εγχόρδων στη Μι ύφεση μείζονα, καθώς και στο Κοντσέρτο για βιολοντσέλο, στο οποίο η ιρλανδική επιρροή είναι εμφανής.
