Ο Συνθέτης της Εβδομάδας
Γράφει η Νατάσα Παπαστάθη
Καθηγήτρια Μουσικής
Christian Sinding (1856-1941)
Ο διάδοχος του Grieg
Νορβηγός συνθέτης και πιανίστας.
Γεννιέται στο Κόνσμπεργκ της Νορβηγίας το 1856 σε οικογένεια με μόρφωση και καλλιτεχνική παιδεία. Δείχνοντας νωρίς την αγάπη και την κλίση του για τη μουσική, οι γονείς του τον γράφουν στο Ωδείο του Όσλο. Με την εξαιρετική του επίδοση κερδίζει μια Βασιλική υποτροφία για σπουδές στο Ωδείο της Λειψίας αρχικά και στη συνέχεια στο Βερολίνο, στη Δρέσδη και στο Μόναχο με καθηγητές τους σπουδαίους Ράινεκε και Γιαντασόν και υπό την επιρροή της γερμανικής σχολής. Ζει αρκετά χρόνια στη Γερμανία με σπουδαία καλλιτεχνική δράση, πάντα με επιχορηγήσεις της Νορβηγικής κυβέρνησης, η οποία αναγνωρίζει και εκτιμά το ταλέντο του τόπου της. Το 1898 παντρεύεται με την ηθοποιό Αυγούστα Γκάντε και μερικά χρόνια αργότερα κατευθύνεται στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, προκειμένου να διδάξει σύνθεση στο Eastman School of Music στο Ρότσεστερ της Νέας Υόρκης. Επιστρέφει στο Όσλο και μένει για το υπόλοιπο της ζωής του.
Ο Σίντιγκ υποφέρει από σοβαρή γεροντική άνοια τα τελευταία δέκα χρόνια της ζωής του. Δυο μήνες περίπου πριν από το θάνατό του, εντάσσεται στο νορβηγικό ναζιστικό κόμμα, Nasjonal Samling. Οι Ναζί έχουν ισχυρό κίνητρο να στρατολογήσουν τον συνθέτη, καθώς ήταν εξαιρετικά δημοφιλής πριν από τον πόλεμο τόσο στη Νορβηγία όσο και στη Γερμανία. Κατά συνέπεια, η μεταπολεμική φήμη του Σίντιγκ στη Νορβηγία είναι σχετικά ασαφής. Οι συνθήκες γύρω από την ιδιότητα του συνθέτη συνεχίζουν να δημιουργούν αντιπαραθέσεις. Είχε αγωνιστεί για τα δικαιώματα των Εβραίων μουσικών στις αρχές της δεκαετίας του 1930. Έλαβε πολλές διακρίσεις για τη μουσική του προσωπικότητα, ανάμεσα στις οποίες του Μέλους της Βασιλικής Ακαδημίας της Σουηδίας. Πεθαίνει το 1941.
Γράφει υπέροχη μουσική για πιάνο, δωματίου, φωνητική και ορχηστρική, γεμάτη από νορβηγικό φολκλόρ. Η μουσική του είναι μελωδική, ελκυστική, καλά ενορχηστρωμένη και διακριτική, αλλά όσον αφορά την τεχνική δεν είναι ιδιαίτερα καινοτόμος. Διαμορφώνει το βασικό του στυλ κατά τη διάρκεια των σπουδών του στη Γερμανία, υιοθετώντας στοιχεία από τους Σούμαν, Λιστ, Στράους και, σε μικρότερο βαθμό, του Βάγκνερ. Έχει την τάση να χρησιμοποιεί τις κλασικές και ρομαντικές μουσικές φόρμες στις συνθέσεις του, πράγμα που μειώνει τη ισχύ της μουσικής του λόγω της διαφορετικότητας της εποχής. Θεωρείται ο διάδοχος του Γκριγκ, όχι για το ύφος του, αλλά για το ότι είναι ο επόμενος Νορβηγός συνθέτης με διεθνή φήμη. Οι εκδότες του επιδιώκουν την πιανιστική μουσική του που είναι ιδιαίτερα δημοφιλής και όχι τα συμφωνικά του έργα. ΤοFrühlingsrauschen θεωρείται το πιο γνωστό του έργο για πιάνο.
