Ο ΣΥΝΘΕΤΗΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
Γράφει η Νατάσα Παπαστάθη, καθηγήτρια μουσικής
Νίκος Χατζηαποστόλου (1879 – 1941)
Έλληνας συνθέτης, αρχιμουσικός και βαθύφωνος
Ο Νίκος Χατζηαποστόλου γεννιέται στην Αθήνα το 1879. Παίρνει τα πρώτα μαθήματα μουσικής από τον Χ. Στρουμπούλη και τον Ν. Κόκκινο. Συνεχίζει στο Ωδείο Λόττνερ με καθηγητή τον Καρλ Μπαίμερ, από όπου, μετά από εννέα χρόνια αποφοιτά ως Αριστούχος, με διπλώματα αρμονίας, αντίστιξης και μονωδίας. Από πολύ μικρή ηλικία, τραγουδά καντάδες μαζί με τον μετέπειτα διάσημο βαρύτονο Γιάννη Αγγελόπουλο στους δρόμους της παλιάς Αθήνας. Κάνει τα πρώτα βήματά του στην μουσική ως τραγουδιστής στο θέατρο του Λεωνίδα Αρνιώτη, στη σημερινή Εθνική Λυρική Σκηνή, ενώ συνεργάζεται ως χορωδός στο «Ελληνικό Μελόδραμα» του Διονύση Λαυράγκα. Παράλληλα συνθέτει τραγούδια, όπως τα πασίγνωστα «Τα Κοραλλένια χείλη σου», σε στίχους του αδερφού του, Αντώνη Χατζηαποστόλου και «Θα κόψω ρόδα μυρωμένα», σε ποίηση του Ιωάννη Πολέμη.
Διατελεί διευθυντής ορχήστρας στην οπερέτα Παπαϊωάννου, διευθυντής της χορωδίας του ναού της Αγίας Ειρήνης Αθηνών και την περίοδο αυτή συνθέτει φωνητική εκκλησιαστική μουσική, δηλαδή λειτουργίες, χερουβικά, ακολουθίες γάμου και άλλα. Ως αρχιμουσικός Ελληνικής οπερέτας περιοδεύει σε διάφορες γειτονικές χώρες. Ταξιδεύει στη Βιέννη και διευθύνοντας την εκεί ορχήστρα ηχογραφείδίσκους.
Από το έργο του «Μοντέρνα καμαριέρα» καθιερώνεται ως ένας από του πιο επιτυχημένους συνθέτες του είδους αυτού, μαζί με τον Θεόφραστο Σακελλαρίδη. Ακολούθησαν οι πολύ γνωστές συνθέσεις, «Ερωτικά γυμνάσια», «Μπεμπέκα», «Μποέμικη αγάπη», «Κορίτσι της γειτονιάς» και πολλά άλλα. Κορυφαίο σημείο της μουσικής του δημιουργίας αποτελούν οι θρυλικοί «Απάχηδες των Αθηνών», έργο το οποίο παιζόταν επί δύο συνεχή έτη μετά την πρεμιέρα του και παραμένει ακόμη στο ρεπερτόριο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.
Συγκαταλέγεται ανάμεσα στα μεγάλα ονόματα της νεοελληνικής μουσικής. Είναι ένας από τους κύριους θεμελιωτές της Ελληνικής οπερέτας και θεωρείται ως ο συνεχιστής του Νίκου Κόκκινου, παλιού συνθέτη αθηναϊκής καντάδας και καντσονέτας. Πολέμησε κάθε ξένη επίδραση στην τέχνη των ήχων και έδωσε στις συνθέσεις του «χρώμα» Ελληνικό και μάλιστα Αθηναϊκό. Η διαφορά της μουσικής του σε σχέση με αυτήν του Θεόφραστου Σακελλαρίδη είναι ότι οι δικές του μελωδίες είναι πιο λαϊκές, ενώ η υπόθεση των οπερετών του λιγότερο κωμική.
Παντρεύτηκε τη σοπράνο Μίνα Κυριακού με την οποία απέκτησαν έναν γιο τον Ανδρέα που είναι επίσης συνθέτης τραγουδιών.
Λίγο καιρό πριν πεθάνει (Αθήνα 1941) είχε αρχίσει να σχεδιάζει μια όπερα βασισμένη στην δική του μεγάλη επιτυχία «Ο Κατάδικος», όμως πέθανε χωρίς να προλάβει να την ολοκληρώσει. Λέγεται ότι μισή ώρα πριν το θάνατο του, σιγοτραγουδούσε κάποια νέα σύνθεση του και διηύθυνε με το χέρι του μια αόρατη ορχήστρα. Η προτομή του έχει στηθεί στην Πλατεία Φιλομούσου Εταιρείας, στη συνοικία της Πλάκας στην Αθήνα.
