Ο ΣΥΝΘΕΤΗΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
Γράφει η Νατάσα Παπαστάθη, καθηγήτρια μουσικής
Μίκης Θεοδωράκης (1925 – 2021) – 1ομέρος
«Για μένα υπάρχει μόνο η Μουσική και όλα τα είδη της. Φτάνει να έχουν υψηλό ποιοτικό επίπεδο. Το ότι ξεκίνησα γράφοντας τραγούδια και εκκλησιαστικούς ύμνους και στη συνέχεια αφιερώθηκα στη συμφωνική μουσική για να επιστρέψω στους κύκλους τραγουδιών και στα Λαϊκά Ορατόρια κι από κει πάλι στις Συμφωνίες και τις Όπερες, όλες αυτές οι μεταπηδήσεις από είδος σε είδος οφείλονται τόσο στην ιδιομορφία της ζωής μου όσο και στον πρωτότυπο και εντελώς προσωπικό χαρακτήρα της σχέσης μου με τη Μουσική. Πάντως θεωρώ ως κυρίαρχο στοιχείο μέσα σε όλο μου το έργο τη Μελοποίηση της Ποίησης»
Μίκης Θεοδωράκης
Κορυφαίος Έλληνας συνθέτης και πολιτικός κρητικής καταγωγής.
Ο Μίκης Θεοδωράκης γεννιέται στη Χίο το 1925 και λόγω του επαγγέλματος του πατέρα του (υψηλόβαθμος δημόσιος υπάλληλος), η οικογένεια συνεχώς μετακινείται. Από μικρός αρχίζει να ασχολείται με τη μουσική, μαθαίνει βιολί και κάνει τους πρώτους αυτοσχεδιασμούς του στη σύνθεση. Γράφει τα πρώτα από τα «Παιδικά τραγούδια» του, σε ποίηση Δροσίνη, Παλαμά, Χαντζόπουλου και Βαλαωρίτη. Το 1942 παρουσιάζει για πρώτη φορά σε συναυλία στην Τρίπολη του έργο του «Το τροπάριο της Κασσιανής», για τετράφωνη ανδρική εκκλησιαστική χορωδία. Η πρώτη αυτή επίδραση της βυζαντινής μουσικής φανερώνεταιέντονα και σε αρκετά από τα μεταγενέστερα έργα του. Μετά τη σύλληψη και τον βασανισμό του από τις δυνάμεις κατοχής, διαφεύγει στην Αθήνα όπου οργανώνεται στο ΕΑΜ. Συνεχίζει τις μουσικές του σπουδές στο Ωδείο Αθηνών με καθηγητή τον Φιλοκτήτη Οικονομίδη και αρχίζει να γράφει τα πρώτα του μεγάλα έργα. Αναπτύσσει μεγάλη δραστηριότητα και αγωνιστική δράση στην ΕΠΟΝ, ενώ μετά το 1944 ζει στην παρανομία, ως κρατούμενος, σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στη Μακρόνησο και Ικαρία και στο 401 Στρατιωτικό Νοσοκομείο. Το κορυφαίο έργο του αυτής της περιόδου είναι η «Πρώτη Συμφωνία», που χάθηκε, αλλά ξαναγράφτηκε από την αρχή και την παρουσίασε σε πρώτη εκτέλεση η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών το 1955.
Μετά την επιστροφή του στην Αθήνα αποφοιτά με διπλώματα αρμονίας, αντίστιξης και φούγκας από το Ωδείο Αθηνών και με υποτροφία συνεχίζει τις σπουδές του στο Παρίσι με καθηγητές τον Μεσσιάν και τον Μπιγκώ. Ταυτόχρονα αρχίζει τη μεγάλη καλλιτεχνική του δραστηριότητα στην Ευρώπη. Παρουσιάζεται το μπαλέτο του «Ελληνική Αποκριά» στην Όπερα της Ρώμης, οπότε αρχίζει σημαντικές συνεργασίες με τα Μπαλέτα της Όπερας του Λονδίνου, της Στουγάρδης κ.α. Τιμάται με το βραβείο του Μουσικού Φεστιβάλ Νέων της Μόσχας και με το αμερικανικό βραβείο «Κόπλεϊ», ως ο καλύτερος Ευρωπαίος συνθέτης της χρονιάς (1959). Ένα χρόνο μετά συνθέτει το «Άξιον Εστί».
Επιστρέφει στην Ελλάδα και ιδρύει τη Μικρή Ορχήστρα Αθηνών, με την οποία δίνει τακτικά συναυλίες. Γίνεται πρόεδρος της νεοϊδρυθείσας Νεολαίας Λαμπράκη και έναν χρόνο μετάεκλέγεται για πρώτη φορά βουλευτής της ΕΔΑ, ενώ γράφει μουσική για το κινηματογραφικό έργο «Ζορμπάς» του Μ. Κακογιάννη, καθώς και τους μεγάλους κύκλους τραγουδιών «Πολιτεία Β», «Μαουτχάουζεν», «Ρωμιοσύνη», «Θαλασσινά φεγγάρια». Ιδρύει τον Σύλλογο Φίλων Ελληνικής Μουσικής, το Πολιτιστικό Κέντρο Πειραιά, τη Δημοτική Συμφωνική Ορχήστρα και Χορωδία Πειραιά, το Λαϊκό Ωδείο, το Ινστιτούτο Λαϊκής Μουσικής, τη Λαϊκή Ορχήστρα κ.α. Στο θέατρο Λυκαβητού διοργανώνει τον Αύγουστο του 1966 την «Α Εβδομάδα Ελληνικής Μουσικής», με έργα σύγχρονων Ελλήνων Συνθετών.
«Ένα σύγχρονο σύνθετο μουσικό έργο τέχνης
που θα μπορεί να αφομοιωθεί δημιουργικά από τις μάζες»
Μίκης Θεοδωράκης
Για το έντεχνο λαϊκό τραγούδι
