Ο ΣΥΝΘΕΤΗΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
Γράφει η Νατάσα Παπαστάθη, καθηγήτρια μουσικής
Δημήτρης Δραγατάκης (1914 – 2001)
Έλληνας συνθέτης έντεχνης μουσικής
Ο Δημήτρης Δραγατάκης γεννιέται το 1914 στο χωριό Πλατανούσα Ιωαννίνων σε πολύτεκνη οικογένεια που διατηρεί αναλλοίωτη τη δημοτική μουσική παράδοση, ως στοιχείο της καθημερινής της ζωής. Αρχίζει μαθήματα βιολιού στο Εθνικό Ωδείο, από το οποίο και αποφοιτά με Άριστα Παμψηφεί και χρηματικό έπαθλο από τη διεύθυνση του Ωδείου. Τη δεκαετία του 1940-’50 λόγω του πολέμου,σταματά τη μουσική του σπουδή και ενασχόληση για να την ξαναρχίσει αμέσως μετά με περισσότερο ζήλο. Παίρνει μαθήματα ανώτερων θεωρητικών και σύνθεσης με τον Λεωνίδα Ζώρα και τον Μανώλη Καλομοίρη στο Εθνικό Ωδείο και αποκτά το δίπλωμά του το 1955. Διδάσκει βιολί στο ίδιο ωδείο, ενώ με προτροπή του Καλομοίρη στρέφεται στη βιόλα και προσλαμβάνεται στην ορχήστρα της εθνικής λυρικής σκηνής.
Αρχίζει να συνθέτει στα σαράντα του χρόνια, ηλικία προχωρημένη για την έναρξη τηςσυγκεκριμένης δραστηριότητας. Όμως, λόγω ωριμότητας, είναι ιδιαίτερα παραγωγικός καικατασταλαγμένος σε μια στάση ζωής, μέσα από την οποία καταφέρνει να διατηρήσει ακέραια την ελληνική του οντότητα μέσα στα πρωτοποριακά ρεύματα της εποχής. Παρ’ ότι μαθήτευσε δίπλα στον Καλομοίρη, δεν ταυτίστηκε ποτέ με το ύφος της Εθνικής Μουσικής Σχολής. Η δημιουργική του γλώσσα διαμορφώθηκε κυρίως από τη μουσική του τόπου καταγωγής του, τα μουσικά ρεύματα της εποχής του και κυρίως την προσωπική του αντίληψη για τη μουσική τέχνη. Επίσης η μουσική του γραφή είναι επηρεασμένη κι από το ελληνικό δράμα. Στόχος του είναι να αγγίζει τα ανθρώπινα συναισθήματα και να μην καταφεύγει στην επίδειξη τεχνικών κατασκευών. Μέσα από την απόλυτη ελληνικόητατα της ταυτότητάς του, απορρίπτει κάθε ίχνος επίπλαστου φολκλόρ και διατηρεί έτσι, μια αμεσότητα επικοινωνίας που διεγείρει ηχητικές μνήμες από την παράδοση.
Έχει συνθέσει μεγάλο αριθμό έργων για ορχήστρα, ανάμεσα στα οποία συμφωνίες, κοντσέρτα για διάφορα όργανα, σκηνική μουσική, μουσική για αρχαίο δράμα, χορωδιακά, τραγούδια, μουσική δωματίου, ηλεκτρονική μουσική.
Διατελεί μέλος του Ειδικού Ταμείου Οργανώσεως Συναυλιών της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών, θέση που διατήρησε έως το θάνατό του, μέλος, αντιπρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών και στη συνέχεια ανακηρύσσεται ομόφωνα ισόβιος Επίτιμος Πρόεδρος της Ένωσης. Το 1997 του απονέμεται το βραβείο «Μαρία Κάλλας» από το 3οΠρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας και δύο χρόνια αργότερα το βραβείο «Εις μνήμην Γ. Παπαϊωάννου» της Ακαδημίας Αθηνών. Από το Φεβρουάριο 1999 και έως το θάνατό του, τελεί μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, ως εκπρόσωπος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών. Θεωρείται μια από τις εξέχουσες προσωπικότητες της έντεχνης μουσικής του 20ου αιώνα.
Παντρεύτηκε την βιολονίστα Ηρώ Αϊβαλιώτη. Πέθανε ξαφνικά τον Δεκέμβριο του 2001 στην Αθήνα και είναι θαμμένος στο Α Νεκροταφείο Αθηνών.
