Ο ΣΥΝΘΕΤΗΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
Γράφει η Νατάσα Παπαστάθη, καθηγήτρια μουσικής
Γιάννης Κωνσταντινίδης – Κώστας Γιαννίδης(1903 – 1984)
«Όταν γεννήθηκα, η γιαγιά μου έβαλε πλάι στην κούνια μου τρία πιατάκια με γλυκό του κουταλιού: βύσσινο, νεράντζι, καρυδάκι. Για να φάνε οι μοίρες και να γλυκαθούν και να είναι καλές μαζί μου. Το άλλο πρωί τα πιατάκια ήταν άδεια. Εγώ πιστεύω πως ο χρόνος ήρθε κι έφαγε και από τα τρία. Είναι καλός μαζί μου ο χρόνος…»
Γιάννης Κωνσταντινίδης
Ο συνθέτης με τις δύο ταυτότητες
Έλληνας συνθέτης, μαέστρος και πιανίστας
Ο Γιάννης Κωνσταντινίδης γεννιέται στη Σμύρνη το 1903 με καταγωγή από εύπορη οικογένεια που λίγο πριν την καταστροφή της Σμύρνης μετακομίζει στην Ελλάδα. Αρχικά, φοιτά στην Ευαγγελική Σχολή Σμύρνης και παίρνει τα πρώτα μαθήματα μουσικής από τον Δημοσθένη Μιλανάκη. Συνεχίζει τις μουσικές του σπουδές στο πιάνο, στα θεωρητικά της μουσικής και στη σύνθεση, στην Ανώτατη Μουσική Ακαδημία του Βερολίνου και στο Ωδείο Στερν. Συμμαθητής και φίλος με τον Νίκο Σκαλκώτα, εργάζεται, όπως κι εκείνος, σε ζαχαροπλαστεία, καμπαρέ, θέατρα, βουβό κινηματογράφο και ραδιόφωνο. Ερχόμενος σε επαφή με μια υψηλού επιπέδου μουσική ζωή, έχει πλέον τη δυνατότητα να συναναστραφεί και να γνωρίσει από κοντά μεγάλες μουσικές προσωπικότητες όπως Στραβίνσκι, Προκόφιεφ, Μπάρτοκ, Κουρτ Βάιλ – από τον οποίο διδάσκεται ενορχήστρωση. Τον ίδιο τρόπο βιοπορισμού συνεχίζει και με τη μόνιμη εγκατάστασή του στην Αθήνα, ενώ, αντιστρέφοντας το όνομά του σε Κώστας Γιαννίδης, στρέφεται στο μουσικό θέατρο και στο ρετρό τραγούδι. Γράφει μια σειρά από οπερέτες, επιθεωρήσεις, μουσική για τον κινηματογράφο και πλήθος τραγουδιών που γίνονται εξαιρετικά δημοφιλή και διακρίνονται σε ελληνικούς και διεθνείς διαγωνισμούς.Μερικά από αυτά είναι: «Πόσο λυπάμαι» – το ωραιότερο βαλς που γράφτηκε από Έλληνα συνθέτη, «Θα ξανάρθεις», «Λίγα λουλούδια αν θέλεις στείλε μου», «Πάμε σαν άλλοτε», «Ζητώ να σε ξεχάσω», «Σ’ αγαπώ», «Ο Γιάννος κι η Παγώνα», «Συγγνώμη σου ζητώ», «Λες και ήταν χθες», «Του Γιάννου η φλογέρα» και πολλά άλλα που τραγουδήθηκαν από υπέροχες φωνές όπως της Δανάης Στρατηγοπούλο, της Άντζελας Ζήλεια, Καίτη Μπελίντα και της Σοφίας Βέμπο με την οποία η συνεργασία αποτελεί κομβικό σημείο στην καριέρα και των δύο.
Κώστας Γιαννίδης σε πρόβα με τη Σοφία Βέμπο
Παράλληλα συνεχίζει να γράφει και έργα κλασικής μουσικής. Σε αντίθεση με τον Καλομοίρη και τον Βάρβογλη, διατηρεί αναλλοίωτο το περίγραμμα των αυθεντικών δημοτικών θεμάτων στα έργα του, προβάλλοντας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους: ρυθμικούς τονισμούς ή λεπτότατα μελωδικά ποικίλματα της φράσης, κυρίαρχης και ανάλαφρης μέσα στη διαφάνεια της εναρμόνισης και της περίτεχνης ενορχήστρωσης, πάντα με τη δική του πινελιά στυλ και ύφους.
Έχει γράψει συμφωνικά έργα, κομμάτια για πιάνο – τα πιο γνωστά είναι τα «44 παιδικά κομμάτια» που τυχαίνουν καθολικής αναγνώρισης ως βασικά θεμέλια ενός μελλοντικού αξιοσέβαστου ρεπερτορίου για κάθε πιανίστα, μουσική δωματίου, χορωδιακά. Είχε πάρει μέρος σε κριτικές επιτροπές διάφορων φεστιβάλ ελαφρού τραγουδιού της Ελλάδας και του εξωτερικού. Το 1960 τιμάταιμε το 1ο βραβείο του Φεστιβάλ Μεσογειακού Τραγουδιού της Βαρκελώνης με το εξαίρετο τραγούδι του «Ξύπνα αγάπη μου», που ερμήνευσε η Νάνα Μούσχουρη. Στον ελληνικόκινηματογράφο υπογράφει τη μουσική επένδυση σε επτά ταινίες, μεταξύ των οποίων «Η προσφυγοπούλα», «Οι Γερμανοί ξανάρχονται» και «Ο μεθύστακας»
Υπήρξε μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων και της Ένωσης Μουσουργών Ελλάδος, διευθυντής του Τμήματος Ελαφράς Μουσικής του ΕΙΡ, καθώς και μουσικός διευθυντής στην ΥΕΝΕΔ.
Πεθαίνει στην Αθήνα τον Ιανουάριο του 1984. Αρκετά χρόνια αργότερα, οι ενέργειες φορέων και προσώπων, κυρίως μέσω του Εργαστηρίου Ελληνικής Μουσικής «Γιάννης Κωνσταντινίδης», συνέβαλαν στη μεταθανάτια διάσωση του έργου του, που σήμερα αποτελεί αντικείμενο μελέτης μέσα από επανεκδόσεις, ηχογραφήσεις και συναυλιακές παρουσιάσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.
