Ο ΣΥΝΘΕΤΗΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
Γράφει η Νατάσα Παπαστάθη, καθηγήτρια μουσικής
Γεώργιος Λαμπίρης (1833-1889)
Έλληνας συνθέτης
Ο Γεώργιος Λαμπίρης γεννιέται στο Αργοστόλι το 1833. Παίρνει τα πρώτα μαθήματα μουσικής από τον πατέρα του που είναι διευθυντής της Αστυνομίας Αργοστολίου και ερασιτέχνης φλαουτίστας με ευρεία καλλιτεχνική δράση. Συνεχίζει τις σπουδές του στην Κέρκυρα με τον Νικόλαο Μάντζαρο και στη συνέχεια στο Ωδείο San Pietro a Majella της Νάπολης από το οποίο και αποφοιτά επιτυχώς. Επιστρέφει στο Αργοστόλι όπου νωρίς διακρίνεται για την καλλιτεχνική του φύση καθώς ασχολείται με τη διδασκαλία θεωρητικών και πιάνου, ενώ διευθύνει περιστασιακά τις ορχήστρες ξένων μελοδραματικών θιάσων που περιοδεύουν στα Επτάνησα.
Μετακομίζει στην Αθήνα και ασχολείται ενεργά με τη σύνθεση. Στις φωνητικές του συνθέσεις είναι διάχυτο το ύφος της ιταλικής σχολής του «μπελκάντο*». Διορίζεται ως καθηγητής μουσικής στο Αρσάκειο και σε άλλα σχολεία. Γίνεται μέλος της Φιλαρμονικής Εταιρείας Κέρκυρας. Το τραγούδι του «Να γενόμουνα πουλάκι» βραβεύτηκε στον μουσικό διαγωνισμό της Γ Ολυμπιακής Έκθεσης (1876), ενώ σε επόμενο διαγωνισμό του ίδιου θεσμού (1886) βραβεύτηκαν τα θεωρητικά έργα του «Στοιχειώδης διδασκαλία της μουσικής και ωδικής», «Διδασκαλία της μουσικής και μεταθέσεως» και «Πραγματεία περί αρμονίας». Συνέθεσε πολλά εμβατήρια για πιάνο τα οποία μεταγράφτηκαν για μπάντα από Επτανήσιους μουσουργούς, χορωδιακά έργα, ορχηστρικά, μία όπερα κ.α. Τιμήθηκε με τον αργυρό Σταυρό του Σωτήρα.
Παντρεύεται την Αγγελική Λασκαράτου, εγγονή του ποιητή Ανδρέα Λασκαράτου με την οποία αποκτούν μια κόρη, την Ελένη Λαμπίρη, που είναι η πρώτη ελληνίδα συνθέτρια και διευθύντρια ορχήστρας.
Πεθαίνει στην Αθήνα το 1889
Ελένη Λαμπίρη – συνθέτρια, μαέστρος
Η κόρη του συνθέτη Γεωργίου Λαμπίρη
*Bel canto (Μπελ κάντο)= Ο ιταλικός μουσικός όρος bel canto αναφέρεται στη φωνητική τεχνική της Ιταλίας του 18ου αιώνα. Σύμφωνα μ’ αυτό, δίνεται λιγότερηέμφαση στην έκφραση ή το συναίσθημα και περισσότερο στην ομορφιά του ήχου και την αρτιότητα της ερμηνείας. Η εμφάνιση του μπελ κάντο υπήρξε άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιταλική όπερα seria (=σοβαρή)
