Το trikalaculture.gr έχει την χαρά να φιλοξενεί μια νέα Τρικαλινή δημιουργό την Χριστίνα Καλλιάρα.
Παραχώρησε συνέντευξη για το πρώτο πολιτιστικό site, την ευχαριστούμε πολύ και τις ευχόμαστε υγεία και πολλές δημιουργίες.
Η ενασχόλησή μου με την μουσική ήταν πάντα ερασιτεχνική. Δεν την διδάχτηκα, αν και θα το ήθελαπολύ. Δεν μου δόθηκε η ευκαιρία ως παιδί, αλλά υπήρχε πάντα μέσα μου μια μεγάλη αγάπη για τα ρεμπέτικα κυρίως ακούσματα! Πιστεύω πως αυτός ήταν και ο λόγος που ασχολήθηκα, έστω και αργά!
Το πρότυπο μου ήταν και είναι ο Β. Τσιτσάνης. Είναι ο πρώτος μουσικοσυνθέτης που έκανε την καρδιά μου να φτερουγίσει σε ηλικία μόλις των 11 ετών. Δεν θέλω να μοιάσω σε κάποιον, δεν το έχω σκεφτεί ποτέ. Πιστεύω πως ο καθένας έχει την δική του ταυτότητα σε οτι κάνει και είναι μοναδικός, είτε αυτό το κάτι είναι μικρό είτε μεγάλο! Αυτό που ξέρω είναι πως τρέφω μέσα μου μεγάλη εκτίμηση και θαυμασμό σε όλους όσους πέρασαν και άφησαν αυτή την σπουδαία κληρονομιά αλλά και στους νέους μουσικούς και συνθέτες που μας αφήνουν με την σειρά τους όμορφα τραγούδια!
Διανύουμε δύσκολες μέρες, πρωτόγνωρες. Έφυγα από το πατρικό μου σε μικρή ηλικία για σπουδές στην Αθήνα και αργότερα στην Θεσσαλονίκη όπου και εργάσθηκα για πολλά χρόνια. Τίποτα όμως δεν με κράτησε μακριά από τους δικούς μου ανθρώπους.
Αυτή την φορά τα πράγματα ήταν διαφορετικά, έπρεπε να μείνω μακριά τους επειδή ήθελα να τους προστατέψω. Αυτή η απουσία από την πόλη μου και από τους αγαπημένους μου ανθρώπους με έκανε να γράψω αυτό το τραγούδι για τα Τρίκαλα!
Το τραγούδι αυτό είναι αφιερωμένο στους Τρικαλινούς, στον Τσιτσάνη και στην μικρή μου ανιψιά, όπου έχω την τιμή να είμαι και νονά της! Η μικρή μου, ετών 9, ήταν πηγή έμπνευσης για μένα, καθώς μετά από τηλεφωνική επικοινωνία μαζί της, μου είπε νονά πάρε το μπουζούκι σου και έλα να παίξεις μια καντάδα.
Δεν είχαμε κλήσει το τηλέφωνο ακόμα και άρχισα να γράφω αυτό το τραγούδι το οποίο ολοκληρώθηκε σε μουσική και στίχοι σε λιγότερο από 15 λεπτά! Έτσι λοιπόν ξεκινάει και το πρώτο κουπλέ.. “Παίρνω το μπουζούκι μου μια μέρα με λιακάδα, στα Τρίκαλα στα δυο στενά θα παίξω μια καντάδα..”
Οι Τρικαλινοί το αγάπησαν, δέχομαι πολύ όμορφα σχόλια, αν και είναι πολύ φρέσκο το τραγούδι και υπάρχει κόσμος στα Τρίκαλα που δεν το γνωρίζει ακόμα.
Ξεκίνησα να παίζω ως αυτοδίδακτη πριν 4 χρόνια περίπου. Είναι πολύ νωρίς για μένα όλο αυτό και πολύ απότομο. Ακόμα δεν έχω συνειδητοποιήσειπως παίζω και γράφω στίχους. Κρατώ στα χέρια μου ένα όργανο το οποίο δεν διδάχθηκα ποτέ αλλά από παιδί λάτρεψα από το πρώτο κιόλας άκουσμα!
Το πρώτο τραγούδι που κυκλοφόρησε πριν 8 μήνες ήταν με τίτλο “Καρδούλα μου” σε ερμηνεία του Βασίλη Τζάγκα. Μετά από 4 μήνες κυκλοφόρησε το τραγούδι μου με τίτλο “Τρίκαλα” σε ερμηνεία του Κώστα Καψάλη και 1 μήνα πριν κυκλοφόρησε ένα τραγούδι έκπληξη για μένα και για όσους ακούν και αγαπούν το ρεμπέτικο, με τίτλο “Ήρθες αργά “σε ερμηνεία της Ανατολής Μαργιόλα.
Εδώ και ένα χρόνο πάγωσε η ζωή μας. Μείνανε πολλά πράγματα πίσω, χάσαμε ανθρώπους, δουλειές. Ευτυχώς για μένα όλο αυτό κύλησε δημιουργικά, εκμεταλλεύτηκα τον χρόνο και ξέσπασα συνθέτοντάς!
Είναι μεγάλη πληγή για τον καλλιτεχνικό χώρο. Όταν σταματά η έκφραση σταματά η ζωή και ένας καλλιτέχνης ζει μέσα από την έκφραση! Σίγουρα νιώθω στεναχώρια μέσα μου για όλο αυτό που συμβαίνει.
Είμαι αισιόδοξη για το μέλλον γιατί δεν θέλω να έχω άλλη επιλογή. Έτσι είναι και ο χαρακτήρας μου. Θεωρώ πως κάθε άνθρωπος που έμαθε να είναι μαχητής στην ζωή δεν το βάζει κάτω! Οφείλουμε να βλέπουμε την θετική πλευρά των πραγμάτων. Εξάλλου, κρίσεις στην ανθρωπότητα πάντα υπήρχαν και έχουμε χρέος να φανούμε δυνατοί, απέναντι στις προηγούμενες γενιές αλλά και στις γενιές που θα έρθουν. Θα ήταν πολύ εγωιστικό να μην βλέπω με αισιοδοξία το μέλλον.
Νιώθω πως υπάρχει μια βρύση που άνοιξε ξαφνικά και δεν ξέρω αυτή η έμπνευση πόσο θα κρατήσει. Προσπαθώ να το απολαμβάνω αν και πολλές φορές είναι δύσκολο να προσαρμοστεί το μυαλό μου σ’ αυτό το τόσο δυνατό και καινούριο δεδομένο στην ζωή μου. Νιώθω πως είναι μια ευλογία, ένα χάρισμα απότον Θεό και είμαι ευγνώμων για αυτό!
Ετοιμάζω συνεχώς νέες δουλειές. Αυτή την περίοδο βρίσκομαι σε επικοινωνία με διάφορους και σπουδαίους καλλιτέχνες για την τελική ευθεία των τραγουδιών μου. Σύντομα θα κυκλοφορήσει ένα νέο τραγούδι με την υπέροχη φωνή της Ζωής Τσινιάρη!
Την ημέρα μου την περνάω δημιουργικά, ασχολούμαι γενικότερα με τις τέχνες. Αγαπώ την φύση και συντρέχω όπως και όσο μπορώ για τις αδέσποτες ψυχές!
Μου αρέσουν πολλά πράγματα και κάθε περίοδο της ζωής μου θυμάμαι να ασχολούμαι και με κάτι διαφορετικό. Μου αρέσει τα ταξιδεύω και να γνωρίζω ανθρώπους, να μαθαίνω την κουλτούρα άλλων λαών και να γεμίζει η ζωή μου από νέες εικόνες! Για αυτό και δεν είμαι σταθερή στον τόπο διαμονής μου, έχω γυρίσει σχεδόν όλη την Ελλάδα και έχω ταξιδέψει σε πολλά μέρη της Ευρώπης. Είναι κάτι που μου ανοίγει το μυαλό και με ηρεμεί! Μου αρέσουν οι πολεμικές τέχνες και οι τέχνες γενικότερα! Όπως, ο μοντελισμός, η κατασκευή σε καμβά και οι χειροποίητες κατασκευές με δέρμα, όπου είναι και μια από τις δουλειές μου τον τελευταίο καιρό.
Ένα όνειρο μου αυτή την περίοδο είναι να αγαπηθούν τα τραγούδια μου, να ταξιδέψουν με τις φωνές που ονειρεύομαι και να παραμείνουν για χρόνια, ακόμη κ όταν εγώ δεν θα είμαι σε αυτή την ζωή μια μέρα!
Θα ήταν μεγάλη χαρά για μένα να καταφέρω να βάλω ένα μικρό λιθαράκι στην απέραντη πολιτιστική μας κληρονομιά, που τόσο απλόχερα μας χαρίσανε όλοι οι σπουδαίοι καλλιτέχνες, μουσικοί, στιχουργοί που περάσανε από αυτόν τον ευλογημένο τόπο που λέγεται Ελλάδα!
Το μήνυμα που θα ήθελα να αφήσω στους αναγνώστες του trikalaculture.gr, είναι πως τα όνειρα δεν έχουν ηλικία και ποτέ δεν είναι αργά να κάνεις αυτό που αγαπάς. Να έχετε πίστη μέσα σας και αγάπη. Να αγαπάτε τον εαυτό σας γιατί μόνο τότε μπορείτε αγαπηθείτε!
Σας ευχαριστώ πολύ για αυτή την όμορφη συνέντευξη!
Καλή αντάμωση..!
