Το trikalaculture.gr παρουσιάζει και φιλοξενεί ως το πρώτο πολιτιστικό site στον Νομό Τρικάλων έναν ακόμη σπουδαίο ηθοποιό με μεγάλο βιογραφικό τόσο στο θέατρο, σε τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Μας μίλησε για όλη την μέχρι σήμερα πορεία του, ενώ μας αποκάλυψε ότι ολοκληρώνεται ο ρόλος του στις Άγριες Μέλισσες με δηλητηριασμό από τον Δούκα. Τον ευχαριστούμε θερμά και του ευχόμαστε υγεία και πολλές ακόμη επιτυχίες.
Ερωτήσεις
- Θα ήθελα να σας γυρίσω πίσω στην αρχή της καριέρας σας. Να μοιραστείτε μαζί μας την πρώτη σας συμμετοχή σε κάποια παράσταση, την σχολή Κάρολος Κουν και τους πρώτους σημαντικούς ηθοποιούς που γνωρίσατε και διδαχθήκατε πολλά
Η πρώτη παράσταση στην οποία έπαιξα ήταν τη σεζόν 1974-75 στο έργο του Dario Fo ,αυτού του μεγάλου θεατράνθρωπου «Ισαβέλλα τρεις καραμέλες και ένας παραμυθάς».
Ήταν πραγματικά μία μεγάλη εμπειρία για μένα έχοντας τελειώσει το 1ο έτος της σχολής να συμμετέχω σε ένα τόσο σπουδαίο έργο με τόσα πολλά μηνύματα, σε σκηνοθεσία του Κάρολου Κουν και με ένα εξαίρετο επιτελείο δασκάλων, όπως ήταν ο Γιώργος Λαζάνης ο Γιάννης μόρτζος κι άλλοι.
Σπουδαίοι δάσκαλοι μου στη σχολή ήταν ο Γιώργος Λαζάνης ο Δημήτρης ο Χατζημάρκος, ο Γιάννης ο Μόρτζος, ο Νίκος Μπουσδούκος, ο Γιώργος Αρμένης, και θεωρητικά είχαμε τον Γιάννη Σιδέρη, ιστορία θεάτρου, το Φαίδωνα τον Πατρικαλακη σκηνογραφία και ενδυματολογία, και πάρα πολλούς σημαντικούς ανθρώπους του θεάτρου εκείνης της εποχής.
Το επόμενο καλοκαίρι μετά τη μεταπολίτευση αξιώθηκα να παίξω στους «Όρνιθες» του Αριστοφάνη στην Επίδαυρο, στο Ηρώδειο, στους Φιλίππους και μετά σε περιοδεία σε όλη την Ευρώπη. Τότε ξεκίνησε και μία σημαντική πορεία θεατρική, σπουδάζοντας και συμμετέχοντας για 14 χρόνια στις παραστάσεις του Θεάτρου Τέχνης ,συμμετέχοντας σε πάρα πολλά φεστιβάλ σε Ελλάδα και εξωτερικό . Ήταν μία εμπειρία αξέχαστη, για έναν μαθητή που προσπαθούσε να γίνει ένας ηθοποιός, με αρχές, ήθος και αγάπη για αυτό που έκανε.
- Κουβαλάτε πλέον ένα πολύ βαρύ βιογραφικό με πολλές συμμετοχές, πρωταγωνιστικούς ρόλους τόσο σε τηλεόραση, θέατρο και κινηματογράφο. Από όλες αυτές αν θα μπορούσατε να ξεχωρίσετε κάποιες ποιες θα ήταν και γιατί ?
Η πρώτη παράσταση που με σημάδεψε, φυσικά ήταν « η Ισαβέλλα τρεις καραβέλες και ένας Παραμυθάς» του Ντάριο Φο, «οι Όρνιθες» του Αριστοφάνη «οι Πέρσες» του Αισχύλου «οι Βάκχες» του Ευριπίδη ,καθώς και ο πρώτος επαγγελματικός μου ρόλος όταν πια είχα αποφοιτήσει από τη σχολή, «Το Δείπνο» του Ζέφυρου Καυκαλίδη . Αργότερα σαν σταθμούς και αγαπημένους ρόλους και θεατρικά έργα ,ήταν «ο Υπηρέτης δύο Αφεντάδων» του Γκολντόνι και ένα πάρα πολύ αγαπημένο μου έργο, «ο Εβραίος» του Τζιάνι Κλεμεντι χωρίς να θέλω να αδικήσω τα υπόλοιπα έργα και συνεργασίες που είχα κατά την διάρκεια της πορείας μου στο Θέατρο.
Στον κινηματογράφο αγαπημένη, ήταν η πρώτη ταινία μεγάλου μήκους που έκανα και που δεν ήταν άλλη από τα «120 Ντεσιμπέλ» του Βασίλη Βαφέα, και αργότερα «η Πίσω Πόρτα» του Γιώργου του Τσεμπερόπουλου.
Όσον αφορά τα σίριαλ που έκανα στην τηλεόραση, το πρώτο και ποιο αγαπημένο μου σίριαλ, ήταν «το Δις Εξαμαρτείν» και ακολούθησε μία σειρά πολύ σπουδαίων serials που λάτρεψα με τελευταίο τη συμμετοχή μου στις «Άγριες Μέλισσες.»
- Βλέπουμε όσο περνούν τα χρόνια όλο και περισσότεροι νέοι αποφασίζουν να ασχοληθούν με την υποκριτική παρά την δυσκολία και αβεβαιότητα στην εύρεση εργασίας που έχει ο συγκεκριμένος κλάδος. Κατά την γνώμη σας τι είναι αυτό που ελκύει τόσο πολύ την νέα γενιά και οδηγείτε στην υποκριτική
Επειδή έχω υπάρξει δάσκαλος σε δραματικές σχολές, θα έλεγα ότι οι λόγοι που οδηγούν τους νέους στο να ασχοληθούν με την υποκριτική, χωρίζονται σε διάφορες κατηγορίες.
Η πρώτη κατηγορία είναι αυτή, που αφορά αυτούς που πραγματικά θέλουν να σπουδάσουν τη θεατρική τέχνη.
Η δεύτερη αυτούς που θέλουν να γίνουν γνωστοί στο μανάβη τους και στον Τυροπώλη τους ,τους ενδιαφέρει κατά βάση μόνο η αναγνωσιμότητα και λιγότερο η σπουδή σε ένα επάγγελμα το οποίο είναι πάρα πολύ δύσκολο και η τρίτη κατηγορία είναι αυτοί που δεν μπορούν να κάνουν τίποτα άλλο και που θεωρούν ότι είναι εύκολο να ασχοληθούν με το θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση χωρίς να χρειάζονται ειδικά προσόντα.
Εδώ υπάρχει ένα μεγάλο λάθος, ένα τεράστιο λάθος, διότι βγαίνουν σωρηδόν στο θέατρο άνθρωποι αγνοώντας τους βασικούς κανόνες της υποκριτικής και του θεάτρου, με αποτέλεσμα να υπάρχουν χιλιάδες, εντός εισαγωγικών συνάδελφοι, που ψάχνουν εναγωνίως να βρουν δουλειά. Υπάρχουν βέβαια και άνθρωποι σπουδαγμένοι, έχοντας τελειώσει πανεπιστήμια που ασχολούνται με το θέατρο και που πραγματικά προσπαθούν κάπου να στεγάσουν τα όνειρά τους.
- Επιπλέον να συμπληρώσω ότι βλέπουμε εδώ και λίγα χρόνια ότι μερικοί άνθρωποι οι οποίοι λόγω της αναγνωρισιμότητας οδηγούνται στην υποκριτική μέσα από τηλεοπτικές σειρές χωρίς όμως να είναι ηθοποιοί. Ποια είναι η γνώμη σας πάνω σε αυτό
Αυτό είναι ένα φαινόμενο που υπήρχε και θα εξακολουθήσει να υπάρχει, όσο δεν θα υπάρχει η άδεια ασκήσεως επαγγέλματος ηθοποιού που υπήρχε κάποτε. Θέλω να ελπίζω ότι μετά τα τελευταία τραγικά γεγονότα που συμβαίνουν στον κλάδο μας, θα γίνει ένα ξεκαθάρισμα και θα μείνουν πραγματικά οι άνθρωποι, που ενδιαφέρονται για την τέχνη καταρχάς και για το επάγγελμα κατά δεύτερο λόγο.
Από τη στιγμή που το επάγγελμά μας είναι ελεύθερο, είναι ευάλωτο σε τέτοιου είδους φαινόμενα, όπου ο θιασάρχης, η ο θεατρώνης μπορούν να διαλέγουν- όχι πάντοτε- ανθρώπους που δεν έχουν σχέση με το επάγγελμα, άλλα που έχουν μία κάποια αναγνωσιμότητα, η οποία ενδεχομένως να τους φέρει πελάτες στο ταμείο του θεάτρου.
Αρκετές φορές άνθρωποι μέσα από αυτήν την τυχαία εμπειρία, οδηγούνται στο να φοιτήσουν σε σχολή, για να μάθουν, να σπουδάσουν και να εξελιχθούν στη θεατρική Τέχνη. Εξάλλου το θεατρικό σανίδι είναι αυτό που θα δείξει, αν κάποιος έχει αντοχή και αν θα μπορεί να έχει διάρκεια, μέσα σε ένα τόσο ανταγωνιστικό επάγγελμα. Πάντως, εάν δεν υπάρχει η γνώση, η σπουδή, και το ταλέντο, πιστεύω ότι δύσκολα θα μπορέσει κάποιος να επιβιώσει μέσα στο χώρο.
- Φέτος σας βλέπουμε στην επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά Άγριες Μέλισσες. Μιλήστε μας για το πως έγινε η πρόταση και πως νιώθετε που συμμετέχετε στην συγκεκριμένη σειρά καθώς και αν μπορούσατε να μας αποκαλύψετε κάτι για την συνέχεια.
Είναι μία σειρά, την οποία την έβλεπα και πραγματικά θεωρώ ότι ξανάβαλε «την μυθοπλασία» στην τηλεόραση, σε σωστές βάσεις. Είναι ένα σίριαλ το οποίο έδειξε, ότι δεν χρειάζεται να είναι κάποιος επώνυμος, για να μπορέσει να γίνει σωστή τηλεόραση, ότι δεν χρειάζονται εμπορικά ονόματα, για να αγαπηθεί μία σειρά, και ότι μπορεί να έχεις πάρα πολύ καλά αποτελέσματα, αν υπάρχουν ταλαντούχοι ηθοποιοί.
Κάποια στιγμή χτύπησε το τηλέφωνο και μου ζήτησαν να συμμετέχω στη σειρά που ήδη έβλεπα. Ήταν κάτι που με χαροποίησε και έχοντας δει ότι γίνεται μία πάρα πολύ καλή δουλειά, με μεγάλη μου χαρά δέχτηκα την πρόταση. Νομίζω ότι μπόρεσα να ενταχθώ μέσα σε ένα σύνολο, το οποίο ήδη υπήρχε και ήδη είχε δημιουργήσει πολύ καλές εντυπώσεις και ήταν για μία ακόμα φορά μεγάλη ευχαρίστηση μου η συμμετοχή μου σε αυτή τη σειρά.
Αυτές τις μέρες ο ρόλος μου τελειώνει, ολοκληρώνεται με έναν απρόσμενο τρόπο, τον δηλητηριασμό μου, από το χέρι του Δούκα.
Είναι μία σειρά που οφείλω να ομολογήσω ότι οι χαρακτήρες είναι αρκετά δουλεμένοι , από τους σεναριογράφους. Οι άνθρωποι έχουν τις δύο όψεις ενός νομίσματος. Είναι και καλοί είναι και κακοί. Είναι συμπαθητικοί και ακραία αντιπαθητικοί. Νομίζω ότι είναι μία σειρά ανθρωποκεντρική, όπου είναι πολύ κοντά στο μέσο όρο των ανθρώπων. Είναι πολύ κοντά στα λαϊκά στρώματα και όχι μόνο. Ο καθένας από μας βλέπει καταστάσεις που έχει βιώσει, η έχει ακούσει, στο κοντινό ή το ευρύτερο περιβάλλον του και για αυτό νομίζω ότι έχει αγαπηθεί τόσο πολύ η σειρά.
- Θα θέλαμε να κάνετε ένα σχόλιο με την τωρινή δύσκολη κατάσταση που βιώνουμε με τον κορωνοϊο και την καραντίνα. Πως την βιώσατε την πρώτη καραντίνα και πως γενικά βλέπετε τα πράγματα καθώς ο ιός έχει πλήξει με το παραπάνω την τέχνη και τον πολιτισμό.
Η κατάσταση είναι τραγική. Νομίζω ότι ήταν ότι χειρότερο μπορούσε να συμβεί στον πολιτισμό και όταν λέω πολιτισμό, εννοώ το θέατρο, τη μουσική, το χορό, και φυσικά εικαστικές τέχνες..
Ο πολιτισμός και οι καλλιτέχνες είναι αυτοί που υπέστησαν περισσότερο τις τραγικές συνέπειες αυτής της πανδημίας. Υπάρχουν πάρα πολλοί συνάδελφοι οι οποίοι πραγματικά δεν μπορούν να επιβιώσουν. Η κατάσταση χειροτερεύει και δεν ξέρω πραγματικά πότε και πώς θα μπορέσει το θέατρο να ξαναλειτουργήσει στη βάση που ήταν.
Εύχομαι να μπορέσει να λήξει αυτός ο εφιάλτης όσο πιο γρήγορα γίνεται. Νομίζω ότι πρώτοι κλείσαμε και τελευταίοι θα ανοίξουμε, όταν πια ομαλοποιηθούν τα πράγματα.
Είναι πραγματικά θλιβερό και τραγικό αυτό που συμβαίνει στο χώρο του πολιτισμού εδώ και ένα χρόνο. Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να τελειώσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, η πολιτεία να σταθεί αρωγός στους ανθρώπους που ασχολούνται με τον πολιτισμό και που πλήττονται βάναυσα όλη αυτή την περίοδο, για να μπορέσουμε αργότερα να ξεκινήσουμε και να προσπαθήσουμε να δώσουμε μέσα από την τέχνη μας τι χαρά που ο κόσμος περιμένει.
- Έχετε συμμετάσχει όπως είπαμε σε θέατρο τηλεόραση και κινηματογράφο. Ποιο από τα 3 είδη προτιμάτε περισσότερο και γιατί ?
Και τα τρία είδη έχουν να κάνουν με την Τέχνη μας. Με την τέχνη της υποκριτικής. Το κάθε ένα έχει τις ιδιαιτερότητές του. Έχει άλλες τεχνικές που πρέπει να χρησιμοποιήσεις, για να μπορέσεις να εκφραστείς. Το κάθε μέσο έχει τις δικές του χαρές, τις δικές του δυσκολίες.
Όσον αφορά εμένα νομίζω ότι το θέατρο με την άμεση επικοινωνία που προσφέρει στον ηθοποιό και στον θεατή είναι εκείνο που δημιουργεί τη μεγαλύτερη χαρά, την μεγαλύτερη συγκίνηση..
- Για το τέλος θα θέλαμε να μας πείτε αν έχετε επισκεφθεί τα Τρίκαλα, ποια είναι η γνώμη σας και ένα σχόλιο για τους αναγνώστες του trikalaculture.gr
Είμαι πολύ ευτυχής, γιατί έχω τρεις φορές συνεργαστεί με το Θεσσαλικό Θέατρο. Αυτό μου έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσω και τα Τρίκαλα, στα οποία έχω και αγαπημένους φίλους, όπως είναι ο Πάνος ο Ζαχαρόπουλος, ηθοποιός, μουσικός, και Εξαιρετικός ζωγράφος. Ήμασταν μαζί στο θέατρο Τέχνης και τον εκτιμώ και σέβομαι. Καθώς επίσης έχω γνωρίσει και τον καλλιτεχνικό διευθυντή το Στέφανο τον Νταλάση. Έχω επίσης πολλές φορές επισκεφτεί τον «Μύλο των Ξωτικών» και έχω περιηγηθεί στην όμορφη πόλη των Τρικάλων. Μπορώ να πω ότι είναι ένας πολύ αγαπημένος προορισμός.
