Ένα ακόμη μεγάλο έργο αρχίζει να παίρνει σάρκα & οστά, και την παρούσα δημοτική Αρχή να δικαιώνεταιστο σύνθημά της, ότι δεν αναλώνεται απλά σεπροεκλογικές εξαγγελίες, αλλά δουλεύει πραγματικά, απρόσκοπτα και ανιδιοτελώς προς όφελος των δημοτώντης..
Πρόκειται για την αναστήλωση του κτιρίου στην Πηγή, γνωστό ως «Κονάκι του Δερβέναγα», που ήταν οτελευταίος κάτοχος του κτηρίου, ή «ΚονάκιΖαβιτσάνου» σύμφωνα με τον επίσημο χαρακτηρισμότου μνημείου από το Υπουργείο Πολιτισμού ως ιστορικόδιατηρητέο μνημείο που χρειάζεται ειδική κρατικήπροστασία με την (ΦΕΚ 66/Β/21-2-1986 καιπροστατεύεται ως νεότερο μνημείο από τις διατάξεις τουΝ. 3028/02) .
Για την αποκατάσταση και επανάχρηση του κτιρίου, εκπονήθηκε η μελέτη με τίτλο: «ΑποκατάστασηΚονακίου Ζαβιτσιάνου – Πρόταση Επανάχρησης καιαξιοποίησης σε στέγη πολιτισμού, παράδοσης & φιλοξενίας», που βρίσκεται στην κοινότητα Πηγής, Δ. Πύλης, Π.Ε. Τρικάλων, Π. Θεσσαλίας.»
Για τη σύνταξη της μελέτης αποκατάστασηςπραγματοποιήθηκαν επισκέψεις στο κτίριο, από ομάδαμελετητών, η οποία προσκλήθηκε από το 2020 ακόμη, επί τούτου και την παρούσα δημοτική Αρχή, γιααποτύπωση του στατικού φορέα με διερευνητικές τομέςκαι διερεύνηση των υλικών με εργαστηριακές καιεπιτόπου μετρήσεις.
Η πρόταση της δημοτικής Αρχής που αφορά στηνΕΠΑΝΑΧΡΗΣΗ του ΚΤΙΡΙΟΥ « ΚΟΝΑΚΙΖΑΒΙΤΣΑΝΟΥ» ή “Δερβέναγα“ και αξιοποίηση τουσε ΣΤΕΓΗ —ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ – ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ και ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ, βασίστηκε στην1096/8-5-2009 απόφαση της Υπηρεσίας ΝεοτέρωνΜνημείων & Τεχνικών Έργων Θεσσαλίας & ΚεντρικήςΣτερεάς Ελλάδας, που αφορούσε στην αλλαγή χρήσηςτου κτιρίου από «Κατοικία» σε «Πολιτιστικό Κέντρο».
Η μελέτη αποκατάστασης και επανάχρησης, εγκρίθηκεαπό την Δ/νση Προστασίας & ΑναστήλωσηςΝεότερων & Σύγχρονων Μνημείων, του Υπ. Πολιτισμού, ύστερα από θετική γνωμοδότηση τουΚεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ), το οποίοεξετάζει και γνωμοδοτεί για θέματα που αφορούν στηνπροστασία αρχαίων μνημείων, αρχαιολογικών χώρωνκαι ιστορικών τόπων που χρονολογούνται έως και το1830.
Για την αποκατάσταση του κτιρίου, έχουνπροβλεφθεί εργασίες κατά τις οποίες…
Αναφορικά με τους χώρους και την χρήση τους, στοΙσόγειο θα υφίσταται χώρος μόνιμων εκθέσεων λαϊκούπολιτισμού και λαογραφίας για την μόνιμη έκθεσηλαογραφικού υλικού, καθώς και χώρος υποδοχής καιεξυπηρέτησης των επισκεπτών.
Επίσης χώρος θεματικής εκθέσεων, και σύγχρονηςβιβλιοθήκης, που θα αποτελεί ιδανικό περιβάλλον καιγια τη διοργάνωση σεμιναρίων .
Θα υπάρχει χώρος αναψυκτηρίου στην ανατολική όψητου κτιρίου στον δημιουργούμενο υπαίθριο χώρο, ενώμελλοντικά προβλέπεται & θερινός κινηματογράφος.
Τα 3 δωμάτια του Α΄ ορόφου θα διαμορφωθούνανάλογα ώστε να προσφέρουν φιλοξενία στουςκαλεσμένους του Δήμου και η πρόσβαση σ’ αυτόν θαγίνεται και από τις δύο εισόδους, ενώ υπάρχει πρόβλεψηώστε στους χώρους του ισογείου να εξασφαλίζεται ηασφάλεια των εκθεμάτων.
Στον Α΄ όροφο εκτός από τα τρία(3)δωμάτια φιλοξενίαςθα υπάρχει χώρος καθιστικού , καθώς και ένας χώρος γιασυζήτηση η και για να προσφέρεται γεύμα η δείπνοστους φιλοξενούμενους με τοπικά προϊόντα.
Στο ΥΠΟΓΕΙΟ του κτιρίου έχει σχεδιαστεί χώροςβιωματικών προβολών – συναντήσεων ομάδων, μεσκοπό την γνωριμία των επισκεπτών με τα ήθη, έθιμακαι την λαϊκή τέχνη μέσα από τις εικόνες προβολής τηςεποχής, αλλά
Η περιπέτεια μπορεί να ξεκινάει από την οθόνηπροβολών , να συνεχίζεται με ζωγραφική, δημιουργικήανάγνωση, κινητικά παιχνίδια .
Ακόμη χώροι φύλαξης αποσκευών επισκεπτών, W.C. κοινού & ΑμεΑ και χώροι εγκαταστάσεων καιαποθήκευσης υλικών.
Λίγα ιστορικά στοιχεία για το αξιόλογο αυτό κτίριο…
Ο όρος κονάκι είναι τουρκικής προελεύσεως και όριζε, ένα «παλάτι», μία «μεγάλη οικία» ή, γενικότερα, έναν«τόπο διανυκτέρευσης. Είχαν ανεγερθεί από εύπορουςιδιώτες ή μέλη της αριστοκρατίας, και ήταν δυνατό, επίσης, να αποτελέσουν κατοικία διοικητικούαξιωματούχου.
Το κονάκι Ζαβιτσάνου η Δερβέναγα, βρίσκεται στηνκοινότητα Πηγής του Νομού Τρικάλων, μέσα σ’ ένααρκετά μεγάλο οικόπεδο, που βλέπει στον κεντρικόδρόμο του χωριού, και πλάι στην πλατεία.
Το 2003 το κονάκι αγοράστηκε από στο τότε ΔήμοΓόμφων μαζί με την έκταση των 25 στρεμμάτων απότους τελευταίους κληρονόμους. Το κονάκι Ζαβιτσιάνουη Δερβέναγα, χρονολογείται στην τελευταία περίοδο τηςΤουρκοκρατίας, πριν από την απελευθέρωση τηςΘεσσαλίας το 1881.
Σ’ αυτό κατοίκησαν Τούρκοι, τσιφλικάδες, αλλά και οιΓερμανοί κατακτητές. Αποτελεί αξιόλογο καιαντιπροσωπευτικό δείγμα αρχιτεκτονικής του 19ουαιώνα, μοναδικό στην Πηγή, απαραίτητο για την μελέτητης εξέλιξης της αρχιτεκτονικής στην περιοχή αυτή.Επίσης, αποτελεί σημείο αναφοράς συνδεδεμένο με τημνήμη των κατοίκων της περιοχής.
